ســلــولِ بـی مـــرز

تو یه شبایِ سیاه , یه شبایِ تاریک , آدم دلش میخواد بشینه تو تاریکی , زُل بزنه به آسمون از پشتِ پنجره , گوش کنه , گوش کنه , بعد با خودش بخونه , آهای غمی که مثلِ یه بختک رو سینه یِ من , شده ای آوار , از گلویِ من دستاتو بردار , دستاتو بردار , بعد به خودش نگاه کنه بگه خوابی یا بیدار , آهای خبر دار ,  بازبشینه  زُل بزنه به ماه , که تویِ آسمون دردِ بی دردی ماهُ دِق میده  , آدم یه شبایی میخواد فقط گوش کنه و نگاه کنه , لازم نیست فکر کنه , مسلما اون چیزی که داره بهش گوش میده , خیلی چیزا رو یادش میاره , یه آهنگایی یه آنی دارن تو خودشون , یه چیزی دارن توشون با سازشون با متنشون با صدایِ اون آدم که پرت میشه تو دلت , میگیره دلتو سفت میچسبه , یه چیزی داره که وقتی بیفته دیگه افتاده , صرفا این نیست که قشنگ باشه , میدونی چی میگم ؟! یه چیزایی هستن که بر میدارن دستتو میگیرن و با خودشون میبرن اونجایی که خودشون دارن میرن , حالا میتونه تو یه شبِ تاریک و یه شبِ سیاه باشه , تنها نشستی پیشِ خودت , گوش میکنی میبینی از چپُ از راست , یه نفر داره جار میزنه , جار , آهای غمی که مثل ِ یه بختک رو سینه یِ من شده ای آوار , از گلویِ من , دستاتو بردار , دستاتو بردار :)

+ میدونی ؟! الهه راست میگه , یه وقتایی هیچ چیزی نمیتونه جایِ صدای همایون رو پُر کنه ,
نه دنگ شو , نه پالت , نه محمد معتمدی , نه دال , نه داریوش , ابی , نه . . . .  هیشکدوم , یه وقتایی فقط باید بشینی و دل بدی به صدایِ همایون , به اون تیکه هاییش که دستتو میگیره با خودش میبره اونجایی که خودش داره میره , سفت میچسبه به دلت , ول نمیشه :))